De claxon van een vrachtauto kan zo’n wrang akkoord voortbrengen dat je er van schrikt. Dat is niet toevallig. Dat is precies de bedoeling. En het werkt ook nog. In dit geval roept het angst of alertheid op – een directe emotie, bedoeld om je aandacht te grijpen.

Eén akkoord op de piano kan ook iets in gang zetten. Het kan blij maken. Rust brengen. Of juist een melancholisch gevoel oproepen. En soms is er niet eens een akkoord nodig. Twee simpele tonen kunnen al genoeg zijn.

Muziek en emotie zijn aan elkaar gekoppeld. Van de meest eenvoudige klanken tot de ingewikkeldste melodieën of ritmes – we ervaren iets omdat het iets met ons dóet. En juist dát maakt muziek zo krachtig.

Als muzikant kun je daar gebruik van maken. Meer nog: je kunt ermee spelen. Door kleine nuances aan te brengen in je spel, vergroot je de zeggingskracht van de muziek. Daarmee til je een melodie op van ‘mooi’ naar ‘raak’. En het mooie is: die nuances zijn op zichzelf niet ingewikkeld.

Denk aan harder of zachter spelen – dynamiek. Of een kleine verschuiving in je timing, waardoor een ritme nét een beetje gaat leven. Een pauze die iets langer duurt dan verwacht. Een toon die je net iets langer aanhoudt. Een nadruk die niet voor de hand ligt. Dat soort dingen. Subtiel, maar het effect is groot.

Zoals gezegd, in de komende periode verschijnt hier een reeks korte artikelen waarin ik je meeneem in de eenvoud en het mooie effect van deze muzikale details. Ik haal ze uit elkaar, bekijk ze stuk voor stuk, en beschrijf ze als eenvoudige, herkenbare bouwstenen die je meteen kunt gebruiken in je eigen spel.

Geen ingewikkelde theorie, maar praktische inspiratie. Ook dat is pianoles in Drachten bij Pianoschool Drachten.

Lees mee!